رانندگان تعلیم‌دیده، تصادف کمتر

 منبع : مجله ي International Fleet World
 نويسنده : محمد جوادی

هنوز تسهیلات و امکانات جاده‌ای به طور نسبی در جمهوری ایرلند کم است. براساس نتایج بررسی‌های انجام‌شده در شرکت بیمه‌ی موتور اِی اِی1، به نظر می‌رسد برخی از رانندگان در این کشور این وضعیت را بدتر کرده‌اند. در نظرسنجی های انجام‌گرفته از 16,300 راننده، 71 درصد آنها اظهار کردند هر روز شاهد این هستند که رانندگان دیگر با سرعت خیلی زیاد و بی احتیاط رانندگی می‌کنند. در حالی که 32 درصد آنها تصدیق کردند که خودشان هم در هنگام رانندگی سرعت زیادی دارند. 35 درصد از افراد مذکر مورد پرسش، اظهار داشتند که اغلب با سرعت‌های بالا رانندگی می‌کنند، و در مقایسه رانندگان زن 30 درصد بودند.

در یک بررسی جداگانه که مجددا شامل 16000 راننده بود، تقریبا 80 درصد گفته اند حداقل روزی یک بار شخصی را مشاهده کرده‌اند که در حال رانندگی از تلفن همراه استفاده می‌کرده است. اما به طرز جالب توجهی کمتر از 17 درصد اعتراف کردند که خود آنها مرتکب چنین عملی شده‌اند؛ حتی با وجود اینکه آگاه هستند اگر توسط پلیس دستگیر شوند، علاوه بر درج در گواهی‌نامه، تا سقف 90 یورو جریمه می‌شوند.

سرعت داشتن و اینکه به خودتان اجازه بدهید با استفاده از تلفن همراه در هنگام رانندگی حواس خودتان را پرت کنید، به این معناست که خطر تصادف کردن شما- که خطری به طور بالقوه شدید است- به طور چشمگیری زیاد می‌شود.

کانر فانان مدیر امور مشتریان شرکت اِی اِی خاطرنشان می‌کند: «اگر مشغول صحبت با تلفن همراه باشید، احتمال تصادف کردن شما چهار برابر بیشتر است.» موضوع نگران‌کننده برای مدیران ناوگان ایرلند این است که بعضی از رانندگانِ ناقض قوانین، رانندگی کسب‌وکارشان است.»

مسلما این موقعیتی نیست که منحصر به کشور ایرلند باشد.

اسپنسر مک‌دونالد مدیر کمپانی کانادایی آموزش رانندگی راننده‌ی آگاه در شهر سوری، بریتیش کلمبیا ادعا می‌کند: «نظارت باید از رده‌ی بالا انجام گیرد که اغلب این طور نیست.»

او می‌گوید: «در بیشتر موارد، راجع به ایمنی رانندگان تنها در حد حرف جمله‌های سرشار از تعهد همکاری از طرف مقامات می‌شنویم، اما اقدام معناداری در این زمینه وجود ندارد. مدیران اجرایی ارشد به طور مشهودی از دوره‌های آموزشی غایب هستند و بر این باورند که به گونه ای از سیاست‌های ایمنی از قبیل بازرسی وسایل نقلیه (بررسی لاستیک‌ها، چراغ‌ها و غیره) پیش از هر سفری معاف هستند. در مقابل، سازمان‌های پیشرو، برنامه‌های ایمنی رانندگان را با دادن این اطمینان که مدیران بالادستی در دوره‌ها حاضر می‌شوند و آنها هم مانند بقیه دوره‌های مقدماتی را خواهند گذراند دوره‌ها را به اجرا درمی‌آورند.»

مک‌دونالد در ادامه می‌گوید: «به عنوان مثال، این مدیران نه‌تنها با تعهد به آموزش‌دیدن بلکه با التزام به سیاست‌هایی از قبیل عدم استفاده از تلفن همراه در طول رانندگی، نقش الگو را ایفا می‌کنند.»

او تاکید می‌کند: «نه‌تنها لازم است کارگران از مدیریت در مورد مسائل ایمنی بشنوند، بلکه ضرورت دارد ببینند مدیران هم مطابق با قوانین عمل می‌کنند.»

این قوانین چه هستند؟ اگرچه ممکن است این قوانین توسط فرد تعلیم‌دهنده در کلمه‌ها جای داده شده باشند، حتی برای سختکوش‌ترین کارمندان هم ممکن است یادآوری همه‌ی آنچه که به آنها یاد داده‌اند، بعد از سپری‌شدن تنها چند هفته، بسیار مشکل باشد.

مک‌دونالد می‌گوید پاسخ این است که آنها را به طور واضح در بخش جداگانه‌ای از دفترچه‌ی سلامت و ایمنی شرکت مرتب کنند. وی اضافه می‌کند: «پیامدهای عدم رعایت این قوانین باید به طور شفاف بیان شود.»

یکی از بهترین راهها برای بهبود استاندارد عمومی رانندگی در یک ناوگان، در مرحله‌ی استخدام است.

وی توصیه می‌کند: «بررسی سوابق رانندگی همه‌ی کارمندان آینده‌نگر که برای اهداف کاری، رانندگی خواهند کرد و غربال‌کردن متقاضیانی که سوابق رانندگی ضعیفی دارند ضروری است؛ چراکه آنها به احتمال زیاد سبب ایجاد مشکلات در آینده خواهند بود. علاوه بر این، سوابق رانندگی فرد باید سالانه بررسی شود ودر صورتیکه آن سابقه مخدوش شده باشد، اقدامات لازم اتخاذ شود.» چنین اقداماتی باید شامل تعلیمات درمانی هم باشد.

مک‌دونالد می‌گوید: «اگر راننده‌ی ناوگان حمل و نقل عمومی تصادف داشته باشد، این تصادف باید گزارش و بررسی و دلایل ریشه‌ای آن شناسایی شود و به منظور کمک به جلوگیری از روی‌دادن مجدد آن، باید برنامه‌ی عملیاتی طرح‌ریزی شود.»

برای مثال اگر رانندگان، تصادفات با سرعت پایین را در یکی از ایستگاه‌های متعلق به شرکت تکرار کردند، این موضوع می‌تواند موردی باشد که طراحی ایستگاه نیاز به تغییر دارد و لازم است سیستم روشنایی بهبود پیدا کند. تشویق به اندازه‌ی تنبیه مهم است؛ بهترین رانندگان- کسانی که می‌توانند به داشتن سابقه‌ی عاری از تصادف در طول مدت دوازده ماه مباهات کنند- باید شناخته شوند و احتمالا جوایز نقدی دریافت کنند.

مک‌دونالد می‌گوید مشکلی که ناوگان با آن روبه‌رو می‌شود این است که بسیاری از رانندگان، از جمله آن دسته از رانندگانی که سوابق رانندگی پاک دارند، از وقتی امتحان رانندگی خود را با موفقیت گذرانده‌اند، به هیچ‌وجه تحت تعلیمات رانندگی نبوده‌اند. امتحانی که شاید سال‌ها پیش بوده باشد و آزمون ممکن است پوشش دهنده ی همه‌ی آنچه مورد نظر است، نبوده باشد.

به منظور تنظیم یک خط مبنا برای عملکرد راننده و صلاحیت مدرکش، در صورت بروز مشکلات در آینده،کارمندان باید آموزش ببینند، ارزیابی شوند و برای نوع وسیله‌ی نقلیه‌ای که به آنها اختصاص داده می‌شود، در محیطی که قرار است با آن وسایل کار کنند، واجد صلاحیت شوند.

مک‌دونالد ادعا می‌کند: «آموزش باید به طور مرتب با یک ارزیابی جاده‌ای هر دو یا سه سال انجام گیرد.»

همچنین بر طبق بررسی شرکت نستله‌ی نیوزلند، آموزش آنلاین نقش مهمی دارد. بر همین اساس، نستله به منظور توسعه ی استراتژی مدیریت ریسک، با شرکت شُرپِلان، متخصص مدیریت ریسک ناوگان اوکلند، در پروژه ی مشترکی شرکت کرده که با کاهش 38 درصدی در تعداد تصادفات تجربه‌شده توسط رانندگان شرکت‌کننده همراه بوده است.

این برنامه با مجموعه‌ای از کارگاه‌های آموزش رانندگی کلاس‌محور معرفی شد، که با برنامه‌ی آموزش رانندگی اینترنتی همراه است.

شرکت شُرپِلان می‌گوید: «این برنامه، نسبت به سبک سنتی آموزش رانندگی که بیشترِ تاکید آن بر میزان مهارت رانندگان است، تمرکز بیشتری بر رفتار راننده دارد. آمارها نشان می‌دهد بیشتر تصادفات ناوگان حمل و نقل به دلیل ضعف مدیریت زمان، عدم تمرکز، حواس‌پرتی و یا یک اشتباه در تصمیم‌گیری اتفاق افتاده است.»

شرکت شُرپِلان اضافه می‌کند: «بعد از اینکه نستله درمورد ابزار مورد استفاده برای آموزش رانندگان تصمیم گرفت، موضوع بعدی تضمین این نکته بود که نتایج برنامه در میان واحدهای تجاری در سطوح جداگانه اندازه‌گیری شود. با استفاده از گزارش مدیریت ریسک ناوگان که شرکت شُرپِلان ارائه می‌کند و دسترسی کاربری جداگانه به برنامه‌ی ایمنی رانندگی، نستله می‌تواند میزان موفقیت را پیگیری کند و بفهمد چه کسی موفق به تکمیل آموزش شده و چه کسی موفق به انجام آن نشده است. این موضوع می‌تواند کمی فشار مدیریتی اعمال کند یا برای افزایش مشارکت و همکاری راننده تا رسیدن به حد مورد نظر، انگیزه‌بخش باشد. راسِل وایت مدیر بازرگانی مدیریت ریسک و ایمنی ناوگان حمل و نقل بخش‌های یاتالا، کویینزلند و استرالیا تمایل دارد استفاده‌ی بیشتری از شبیه‌سازهای رانندگی به عنوان روش‌های کمک آموزشی بکند.

او ادعا می‌کند: «آنها ایمن‌ترین و موثرترین راه برای مبارزه با رفتار خطرآفرین هستند، کارایی راننده را ارتقا می‌دهند و رانندگان را به مهارت‌های ضروری برای خلق جاده‌های ایمن‌تر مجهز می‌کنند.»

حتی رانندگان قدیمی‌تر استفاده از آن را مفید می‌یابند. وایت اظهار می‌کند: «تحقیقات اخیر نشان داده است که رانندگان با محدوه ی سنی 40 تا سال 59، با وجود سال‌های مدیدی که پشت فرمان بوده‌اند، درک کمتری از قوانین پایه ای جاده نسبت به رانندگان کم‌تجربه‌تر، با سن 18 تا 24 سال از خود نشان می‌دهند.»

اما طبق همان محاسبات، افراد 18 تا 24 ساله بیشتر مایلند که در حین رانندگی با موبایل‌هایشان حرف بزنند و یا پیامک بفرستند. از سوی دیگر رانندگان 40 تا 59 ساله بیشتر تمایل به نوشیدن در حین رانندگی دارند. همچنین ارزش برخی از شبیه‌سازها توسط موسسه‌ی آجِنیل پرتغال تایید شده است. این موسسه که در آلمادا خارج لیسبون، پایتخت، تاسیس شده است، یک سازمان غیرانتفاعی با هدف افزایش بهره‌وری انرژی و تشویق استفاده از انرژی‌های قابل تجدید است.

اعضای سازمان شامل مدیریت اتلاف، ناوگان‌های سوخت آب و گاز به همراه دِپارتمان علم و تکنولوژی دانشگاه شهر لیسبون است. فعالیت‌های موسسه‌ی آجِنیل شامل آموزش رانندگان ناوگان به منظور رانندگی اقتصادی‌تر است. اگرچه از یک شبیه‌ساز رانندگی کامل استفاده نمی‌کند، اما یک بازی رانندگی- سازگاری با محیط زیست بر روی صفحه‌ی نمایش است که با چرخ فرمان و پدال‌های مورد استفاده در مسابقات اتومبیلرانی ویدیویی ترکیب شده است. موسسه‌ی آجِنیل گزارش می‌دهد این سیستم گران نیست و نتیجه‌بخش است و بویژه برای مواردی که گروهِ تحت آموزش کوچک باشد. زمان آن رسیده است که افراد برای کسب افتخار بهترین راننده‌ی سازگار با محیط زیست بودن، با هم رقابت کنند. به این معنی که نه مانند بیشتر مسابقات ویدیویی، راننده‌ای که سریع‌تر می‌رود برنده است بلکه راننده‌ای که کمتر سوخت مصرف می‌کند و هوا را آلوده می‌کند پیشتاز است.»

دستگاه‌های اندازه‌گیری بسته به اینکه راننده به طور معقول رانندگی می‌کند یا سرعت و شتاب بیش از حد یا خم‌ شدن‌های سریع دارد نورهای سبز، کهربایی و قرمز را نشان می‌دهد، این سیستم‌هادر سراسر جهان گسترش یافته است و کمک می کند میزان مصرف سوخت و سطح تصادفات کاهش یابد.

استفاده از تکنولوژی جی‌پی‌اِس که به طور خودکار سرعت‌ وسیله‌ی نقلیه را در هر لحظه ضبط می‌کند، در کنار این آگاهی که راننده در جاده به طور همیشگی مورد نظارت است هم می‌تواند موثر باشد.

این رویکردی است که به طور فزاینده در اتوبوس‌های اروپایی و شرکت حمل‌و‌نقل نَشنال‌اِکسپرس مورد استفاده قرار می‌گیرد. به دلیل کارکردن با تکنولوژی دیواس، شرکت توانسته است به بهبود مصرف سوخت متوسط 2.2 مایل در هر گالن در ناوگان‌ اسپانیا برسد: ارزش آن را دارد که بدانیم در اتوبوس‌ها چقدر سوخت مصرف می‌شود. این ابتکار با تاکید بر بهبود مصرف سوخت در آموزش رانندگی آورده شده است. یک روش احتمالاً قدیمی‌تر اما با این حال موثر برای تشویق رانندگان به کم‌کردن سرعتشان، سوزاندن سوخت کمتر و کاهش خطرات تصادفات تانکرها در شرکت هالکون در آفریقای جنوبی اتخاذ شده است. با همکاری تعدادی از گروه‌ها، شامل شرکت بیمه‌ی سانتام و موسسه‌ی آموزش رانندگی شایلا، این روش برنامه‌ی آموزش رانندگی را با برنامه‌ای به نام چک‌کردن راننده ترکیب کرده است. کامیون‌های این شرکت یک برچسب چک‌کردن راننده را به همراه شماره‌ی مرکز تماس 24ساعته نمایش می‌دهد و مردم در صورتی‌که رانندگان کامیون‌های شرکت هالکون را خطرناک تشخیص بدهند تماس می گیرند.

ایزام درییِر مدیر اجرایی هالکون می‌گوید: «مرکز تماس چک کردن راننده آدرس ایمیل‌های مدیران ما را دارد و جزییات همه‌ی تماس‌ها به طور اتوماتیک به آنها فرستاده می‌شود و ما می‌تواینم بازخورد رفتار رانندگانمان را در پایان هر شیفت کاری بدهیم. حوادثی که ضبط شده است هم مثبت و هم منفی است. خوب است بدانیم که مردم مسلماً تلفن می‌زنند که بگویند به خاطر رفتار درستی که در هنگام رانندگی داشته‌اید، از شما متشکریم.»

هر چیزی که برای امنیت جاده‌های خطرناک آفریقای جنوبی انجام شود قابل تحسین است. سانتام خاطرنشان می‌کند سالانه بیشتر از 14 هزار نفر در جاده‌های کشور کشته شده‌اند و به طور تقریبی 85 درصد مرگ‌ومیرها به دلایل اشتباهات انسانی اتفاق می‌افتد.

دپارتمان حمل‌ونقل آفریقای جنوبی بیان می‌کند عوامل انسانی مداخله‌کننده در تصادفات شامل رانندگی در حال مستی، سرعت بیش از اندازه، عدم استفاده از کمربند ایمنی، رعایت‌نکردن قوانین ترافیک، رانندگی بی‌احتیاط ازجمله سبقت‌گرفتن هنگامی که این کار ایمن نیست، رانندگی تهاجمی و بی‌ملاحظه و رانندگانی که به دلیل استفاده از تلفن همراه حواسشان پرت می‌شود می‌باشد.

این فهرست نشان می‌دهد قوانین رانندگی نیازمند اجرای سخت‌تر قوانین و تغییرات کلی در نگرش کاربران جاده‌ها است. بدون شک آموزش و تعلیم بهتر نقش مهمی دارد.

93 سال پيش نام پيامبر زرتشتيان ايران، يکي از برترين خودروهاي دنيا شد. مزدا از آن خودروسازاني است که سرش به کار خودش است. بي سرو صدا مي آيد، بي سرو صدا قهرمان مي شود . بي سرو صدا دلبري مي کند و بي سرو صدا مي رود. شايد پانزدهمين خودروساز دنيا باشد ولي براي خيلي ها شماره يک است. به ويژه با آن مفهومي هايي که حتي براي بزرگان هم حکم کلاس درس را دارد. کم پيدا مي شود برندي که بتواند موافق و مخالف را جذب کند. پير و جوان را جذب کند. دختر و پسر را جذب مي کند. در روزهايي که اغلب خودروسازان دنيا با ضررو زيان مالي رو به رو مي شدند. اين مزدا بود که نه تنها افت نمي کرد بلکه با سودآوري مواجه مي شد. در تاريخ خودروسازي مزدا 10 خودرو هستند که بيش از بقيه تاثيرگذار بودند. 10 خودروي مطرح . رويايي و فراموش نشدني.

10- مزدا Familia GTX

بين سال هاي 1963 تا 2003 مزدا خودروهايي را توليد مي کرد با عنوان 3 فاميليا. اگر چه اين سري بعدها با عرضه مزدا 3 به عنوان جانشين بازنشست شد ولي بيش از انتظارات موفقيت به دست آورد. مخصوصاً نسخه جي تي ايکس مدل 1992. يک هاچ بک 2 درب فوق اسپرت که درون سينه اش يک پيشرانه 1،8 ليتري توربو گنجانده شده بود. باورکردني نيست که براي اين اسپرت نه چندان بزرگ از مکانيزم انتقال قدرت WD4 (چهار چرخ متحرک) بهره گرفته مي شد. با جثه ريز خود رقيب آلماني هايي پرمدعا شد. با 180 اسب بخار نيرويي که توليد مي کرد به راحتي مي توانست سرعت 180 کيلومتر در ساعت را تجربه کند. اين مزدا يکي از معدود ژاپني هايي بود که مکانيزم اينتر کولر را براي توربو شارژ خود در نظر گرفته بود.

9- مزدا Shinari Concept

اين شرکت اغلب عادت دارد پيش از عرضه يک نسخه نهايي، ويرايش مفهومي آن را توليد و رونمايي کند. اين اتفاق براي سدان نهايي مزدا 6 هم رخ داد. پديده بي چون و چرا در دنياي طراحي کانسپت هاي سايز بزرگ. سه سال پيش در نمايشگاه لس آنجلس وقتي از اين خودرو رونمايي شد، همه فهميدند که رقيب اصلي تويوتا کمري، فورد فيوژن و مهم تر از همه نيسان آلتيما از راه رسيده است. بر خلاف کانسپت هاي مرسدس بنز و ب ام و هيچ اغراقي نداشت. در کمال سادگي اوج هنر طراحانش را به رخ مي کشيد. با آن رينگ هاي 21 اينچي و آن خطوط مواج توانست سبک جديدي را به مازراتي گرن توريسمو و جگوار XF آموزش دهد.

8- مزدا 323

حداقل اين يکي را بهتر از بقيه مي شناسيم. محصولي که تمام قد در خدمت خانواده بود. مزدا 323 به قدري خوب بود که فورد از پلت فرم آن براي طراحي مدل اسکورت خود بهره مي برد. اين مزدا با 9 نام مختلف در 7 کشور دنيا از جمله ايران توليد مي شد. غير از آن سدان چهار درب، نسخه هاي هاچ بک 3 و 5 درب وحتي استيشن نيز روي آن ساخته شد. باور نخواهيد کرد اگر بدانيد اين خودرو نسل نهم از خانواده 323ها و در حقيقت آخرين عضو آن بوده است. بهترين مدل 323 با پيشرانه 2 ليتري و جعبه دنده 4 سرعته اتوماتيک بود که 130اسب بخار نيرو داشت. البته در ايران نسخه 1،8 ليتري اش عرضه مي شد. در دوره اي بسيار کوتاه اين خودرو به صورت AWD (همه چرخ هاي متحرک) نيز توليد مي شد.

7- مزدا Speed3

به عقيده بسياري از کارشناسان خودرويي، اين مزدا واژه اسپرت را به معني واقعي ترجمه کرده است. ظاهري ساده و استاندارد. فقط دو جفت رينگ مسابقه اي و يک هود روي کاپوت. مزدا 3 به تنهايي خواص جوان گرايي داشت چه برسد به اين مدل. اين خودرو طراحي شد تا با بزرگاني چون دوج کاليبر SRT، فورد فوکوس ST و فولکس واگن گلف GTI رقابت کند. اسپيد 3 تنها با يک پيشرانه عرضه مي شود 2،3 ليتري 263 اسب بخاري با 380 نيوتن متر گشتاور، اکيداً پيشنهاد شده براي آن از بنزين اکتان 91 استفاده شود. اين پيشرانه براي سه سال متوالي در ليست 10 قواي محرکه برتر دنيا قرار مي گرفت. شتاب صفر تا 100 آن 5،6 ثانيه و پيمانش يک چهارم مايل (402 متر) نيز 14،1 ثانيه با سرعت 161،9 کيلومتر در ساعت ثبت شده است.

6- مزدا 6

شيناري را به ياد داريد؟ اين خودرو مدل نهايي آن کانسپت است. يک خانوادگي سايز بزرگ که آنقدر خوب است که کل اروپا و امريکا را گرفتار خود ساخته. از سال 2002 يعني نسل اول مزدا 6 تا کنون بيش از 1 ميليون دستگاه از آن فروش رفته است. رکودي بي نظير براي محصولي در اين کلاس با آن همه رقيب. مزدا 6هاي نسخه 2014 آغازگر دوران جديد طراحي هاي جسورانه شرکت بودند. اين خودرو که در بازار ژاپن و چين به اسم آتنزا شناخته مي شود با پيشرانه 2،5 ليتري خود مي تواند 183 اسب بخار نيرو توليد کند. به گفته مجله موتورترند مزدا6 دوران پادشاهي هوندا آکورد هم وطن را به پايان رسانده است. مزدا با اندک تغييراتي در آن، يکي از مدعيان اصلي مسابقات جي تي شده است.

5- مزدا Furai Concept

واژه تحسين برانگيز واقعاً کم است. بياييد اعتراف کنيم اين خودرو يکي از بي نظيرترين کانسپت هاي تاريخ است. با اينکه 6سال از توليد آن مي گذرد ولي باز هم ذات آينده نگرش چشم ها را خيره مي کند . روزي که فيوراي است. اين تعبير را مي شود به خوبي در طراحي منحني وار بدنه مشاهده کرد. اين خودرو در عين اينکه يک مفهومي بود ولي يک مسابقه اي تمام عيار را به نمايش مي گذاشت. قواي محرکه بسيار پيچيده آن از نوع چرخان با 450 اسب بخار قدرت بود. فيوراي در اغلب بازي هاي کامپيوتري به عنوان جايزه نهايي و يکي از محصولات انتخابي معرفي مي شد.

4- مزدا Cosmo

بي ترديد متفاوت ترين محصول مزدا بايد همين مدل باشد. کوپه اي دو درب با درب موتوري بسيار کشيده. توليدش از 1990 آغاز شد و تا 1995 ادامه پيدا کرد. مي دانيم مزدا کمتر تمايلي براي ساخت خودروهاي لوکس دارد. کازمو در حالي وارد بازي شد که يکي از اشرافي ترين توليدات اين شرکت و شاد خودروسازان ژاپني دهه 90 بود. براي اين خودرو يک جعبه دنده 4 سرعته اتوماتيک در نظر گرفته شده بود. قواي محرکه نيز شامل يک پيشرانه 2 ليتري با 300 اسب بخار و 402 نيوتن متر گشتاور مي شد. اين خروجي فوق العاده به دليل حضور مکانيزم دو توربو براي تقويت سازي بوده است. اين ساختار قواي محرکه را پيش تر روي پورشه 959 ديده بوديم. بد نيست بدانيد به دليل مسائل ايمني سرعت نهايي روي 180 کيلومتر در ساعت قفل شده است.

3- مزدا 787B

اغلب شرکت ها با اضافه کردن دو جفت رينگ اسپرت به توليداتشان لقب اسپرت مي دهند. اما مزدا که خود اصالتاً اسپرت ساز است تنها به اين محصول خود مسابقه اي واقعي مي گويد. مزدا 787 اخرين خودروي تمام مسابقه اي بود که با پيشرانه چرخان در ميادين ظاهر مي شد. شاسي فوق سبک آن از فيبر کربن و کولار تهيه شده بود. سيستم تعليقش از Bilstein تهيه شده است. حجم پيشرانه 2616 سي سي با چهار اهرم دوراني بود. جعبه دنده 5 سرعته دستي آن با همکاري پروشه آلمان طراحي شده بود. تايرهاي 18 هم از دانلوپ تهيه شده بود. گفته مي شود بسته به نوع سوخت مصرفي قدرت پيشرانه بين 700 تا 900 اسب بخار تغيير مي کرد

2- مزدا RX7

يک ژاپني اگر بخواهد دو خودروي اسپرت را از بين تمام گزينه هاي موجود انتخاب کند. حتماً يکي از گزينه ها RX7 خواهد بود. پديده ي بي نظيري که يک سره بين سال هاي 1978 تا 2002 توليد مي شد. اما آنچه در اين ليست گنجانده شده مربوط مي شود به نسل سوم اين توليدات يعني FD، به طرز اعجاب آوري 276 اسب بخار نيرو از پيشرانه 1،3 ليتري دو توربوي آن بيرون کشيده مي شود. باور نخواهيد کرد اگر بدانيد در طراحي قواي محرکه آن از شرکت هيتاچي نيز کمک گرفته شده بود. شارژرهاي اين کوپه در دور موتور 1800 rpm مي تواند 7،0 واحد Bar بوست داشته باشد. در دور موتور 4000rpm نيز شاهد افزايش 7،0 بار ديگر هستيم و در گام سوم 6،0 بار افزايش نيرو را شاهد هستيم. رينگ هاي 17 با توجه به جثه کوچکش ايده جالبي به نظر مي رسد.

1- مزدا Miata

چه توقعي داريد؟ حتماً بايد يک سري از آن اسپرت هاي سايز بزرگ يا از آن مفهموي عجيب و غريب باشد؟ در مقابل شما محبوب ترين خودروي تارخ مزدا قرار گرفته است. مدل MX5 يا به قول ژاپني ها مياته. شايد بيش از ژاپني ها و در کل آسيايي ها اين آمريکايي ها باشند که درگير اين خودرو شده اند. نمي شود قبول کرد که توليد اين کوپه سايز کوچک از سال 1989 تا امروز همچنان ادامه دارد. رقابت اين مزدا با ام جي MGB، فيات 124، آلفا رومئو Spider و لوتوس Elan آغاز شد. ولي چند سال که گذشت مزدا مياته به طرز فاحشي خودش را از بقيه رقبا بالاتر کشيد. بهترين پيشرانه براي اين خودرو 2 ليتري 167 اسب بخاري در نظر گرفته شده بود. مياتا در حال حاضر رقيب اسپرت هاي مطرحي چون سوبارو BRZ و ميني کوپر S است.